Witajcie! Znów jestem w kropce. Potrzebuję Waszej rady, by zrozumieć, co się dzieje. Otóż siedziałem tydzień temu w swoim domku na nabożeństwie (jak pamiętacie mieszkam w kościele). Słuchałem kazania z powagą, naśladując jednak nieco dla zabawy miny niektórych osób. Usłyszałem, jak pastor mówił, że Bóg jest jak wiatr? Ponieważ nie można Go do końca zrozumieć, jest nieuchwytny i przynosi zmiany. Dziwne nieco, co nie? Ja się nieco boję wiatru. Dlatego się troszkę wystraszyłem. Co gorsza, wtem zrobił się przeciąg i otworzyło się okno w kościele. Nuty na pianinie pospadały na podłogę i zrobiło się niemałe zamieszanie. Oczywiście obserwowałem to już ze swojej norki w prezbiterium, bo się wystraszyłem i zająłem…