-
Spór o „Kolację Świętą”?
Witajcie, Mamy w naszym gronie gryzoni spór i nie wiemy, jak go rozstrzygnąć. Jak wiecie lubię niedziele ze względu na imprezy, jakie się odbywają w Kościele. Mam wtedy mnóstwo gości, przychodzą, nawet jak ich nie zapraszam. To pewnie z troski, by zobaczyć co u mnie. Jestem im najbardziej wdzięczny oczywiście za mnóstwo okruchów i pyszności, jakie zostawiają mi do jedzenia. I właśnie spór jest o jedzenie. Mieszkam w Kościele już sporo czasu, lubię słuchać kazań i stałem się „uczonym” myszą, ponieważ uczony to ten, kto się uczy. Słuchałem ostatnio kazania o Wieczerzy Pańskiej. Bardzo ciekawe, pouczające i wzniosłe. Prawie nic nie zrozumiałem, ale historia była piękna. Po nabożeństwie jednak rozniosły…
-
Dwa światy (kazanie do dzieci)
Zapraszam was dzisiaj do świata „lepszych” i „gorszych”. W tym świecie gorsi i lepsi starają się być lepszymi, ale wygrywają tylko lepsi. Lepsi robią wszystko, aby gorsi, wiedzieli, że są gorsi, a że lepsi to ci lepsi. Pewnie myślicie, że lepsi są szczęśliwi a gorsi są nieszczęśliwi. Pozornie może tak być. Ale to jedynie pozory, więc prawda jest inna. Lepsi starają się być szczęśliwi, ale słabo im to wychodzi. Najczęściej są bardzo zmęczeni udowadnianiem tego, że są lepsi i szczęśliwi, a w głębi serca boją się, że znajdzie się ktoś lepszy i że staną się gorsi. Lepsi są również bardzo zmęczeni udawadnianiem gorszym, że są gorsi. Aby gorsi uwierzyli, że…
-
Punkt przegięcia czy przegięcie z konfirmacją?
Krótka refleksja o wychowaniu: Punkt przegięcia czy przegięcie z konfirmacją? W analizie matematycznej punkt przegięcia jest punktem na wykresie funkcji, w którym zachodzi zmiana jej wypukłości. W wychowaniu chrześcijańskim punktem znaczącej zmiany w transformacji tożsamości religijnej jest wiek nastoletni. To taki właśnie „punkt przegięcia”. Jednak moim zdaniem, kończenie edukacji religijnej na poziomie/etapie konfirmacji jest (używając slangu młodzieżowego): ostrym przegięciem! Na tym etapie pojawia się w życiu młodego człowieka lawina pytań i wątpliwości. Pierwotny obraz Boga zostaje weryfikowany poprzez własne doświadczenie i własne „eksperymenty” w relacji z Bogiem. Zupełnie jak starotestamentowy Gedeon, młodzież ma skłonność sprawdzać, czy modlitwa „działa”, czy Bóg odpowiada na ich prośby, na ich poszukiwania i zwątpienia. Zaczyna…
-
Radość
Hejka! Piszę dzisiaj w moim pamiętniku, bo znów zdarzyło się coś niezrozumiałego. Otóż usłyszałem na dzisiejszym wielkim spotkaniu w kościele taki bardzo sympatyczny tekst: Radujcie się w Panu zawsze; powtarzam, radujcie się. Zrozumiałem to jako zachęcenie, by się śmiać, chichotać, uśmiechać i cieszyć ile tylko dam rady. Dawno się tak pozytywnie do życia nie nastawiłem. Niestety tylko ja byłem taki rozradowany. Wszyscy ludzie wokół mieli strasznie poważne miny. Może nie usłyszeli tego, co ja? W każdym bądź razie by przejść z teorii co czynu, szybko slalomem minąłem kilka ławek i pobiegłem do kumpla Stefana. On zna chyba nieskończenie wiele dowcipów. Poprosiłem o kilka. Sypał nimi jak z rękawa. Śmieliśmy się razem…
-
Rodzina
Witajcie ponownie. Piszę do Was, bowiem dowiedziałem się sensacyjnej nowiny! Otóż wszyscy, którzy się tu zjawiają w moim domu (pamiętacie, że odwiedzają mnie w niedzielę tłumy gości) to jedna wielka rodzina. Dowiedziałem się o tym w ostatnią niedzielę. Co za sensacja! Jak tak można? Jak oni wszyscy ze sobą wytrzymują? Nas myszy w domu było sześć i moim zdaniem o trzy za dużo! To znaczy o trzy moje hałaśliwe siostry. Z rodzicami było spoko, tylko te siostry… Ku przypomnieniu, mieszkam sobie, jak już wiecie, w kościele. Lubię te tłumy gości w niedzielę. Budzi się we mnie nawet prawdziwa miłość, jak przyniosą ze sobą jeszcze jakieś ciasto. Odkąd jednak dowiedziałem się,…
-
Jaka relacja takie wychowanie
Krótka refleksja o wychowaniu: Jaka relacja takie wychowanie Wychowanie – jakkolwiek byśmy je rozumieli, możliwe jest tylko w relacji. Wychowanie chrześcijańskie tym bardziej. W wychowaniu chrześcijańskim bowiem przekazujemy nie tylko wiedzę, ale i wiarę; nie tylko teorię, ale i przykład: miłości, nadziei, ufności… W wychowaniu chrześcijańskim głównie chodzi o relacje, a może powinnam napisać: o tworzenie więzi. Nie tylko więzi ludzkich. Wychowanie chrześcijańskie jest bowiem przygotowywaniem, zapraszaniem, zachęcaniem i pogłębianiem więzi człowieka z Bogiem. Takie wychowywanie ”ku” lub „w” więzi ma sens – oczywiście – jedynie w sytuacji, kiedy wychowujący sami pozostają w osobistej relacji z Bogiem. Największym sprawdzianem naszego chrześcijaństwa pozostaje nasze wychowanie ku więzi z Bogiem naszych własnych…
-
Najtrudniejsza z dróg (kazanie do dzieci)
Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał: „Panie, ile razy mam przebaczać, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?”. Jezus mu odrzekł:„Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać,przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać,pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać. Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: »Panie, miej cierpliwość nade mną,a wszystko ci oddam«. Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił goi dług…
-
Ile macie chlebów? kazanie na ŚDM 2011
O Chile usłyszeliśmy jakiś czas temu po dramatycznych wydarzeniach katastrofy górniczej, w której uwięzionych pod ziemią na długie tygodnie zostało 33 górników. Akcja ratownicza zakończyła się pomyślnie i cały świat się cieszył, że historia chilijska dobrze się skończyła. Dzisiaj mogliśmy również czegoś więcej dowiedzieć się o Chile i jego mieszkańcach. Chilijskie kobiety przygotowując dzisiejszą liturgię złożyły nam wspaniałe świadectwo o sobie: świadectwo pokory, wdzięczności przed Bogiem i gotowości do przemiany otaczającego ich świata, tam, gdzie żyją i tam, gdzie chcą swoim życiem świadczyć o Bogu… Wiele możemy się dzisiaj nauczyć od kobiet chilijskich. Pochylmy się nad tekstami Pisma Świętego, jakie dzisiaj czytałyśmy. Słowa dzisiejszej lekcji ST z Księgi Powtórzonego Prawa…
-
Czy wierzysz w niebo? (homilia do dzieci)
Podeszło do Jezusa kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób: ”Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: »Jeśli umrze czyjś brat, który miał żonę, a był bezdzietny, niech jego brat weźmie wdowę i niech wzbudzi potomstwo swemu bratu«. Otóż było siedmiu braci. Pierwszy wziął żonę i umarł bezdzietnie. Wziął ją drugi, a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci. W końcu umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie żoną? Wszyscy siedmiu bowiem mieli ją za żonę”. Jezus im odpowiedział: ”Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani są za godnych udziału w świecie przyszłym i…
